چرا برخی از شهیدان به شهدای گمنام معروفند؟ شهید گمنام به آن دسته از شهدای دفاع مقدس گفته می‌شود که هویتشان نامعلوم است. معمولاً برای این افراد آرامگاهی ساخته می‌شود و مردم به دیدن آنها می‌آیند و آنها را مقدس می شمارند و به آنها توسل می کنند. با سنگ هرات همراه باشید.

چرا برخی از شهیدان به شهدای گمنام معروفند

شهید گمنام

شهدای دفاع مقدسی که هویتشان نامعلوم است شهید گمنام تلقی میشوند. تشخیص ایرانی‌بودن شهدا از طریق اقلام و تجهیزات جانبی سربازان و درنهایت از طریق آزمایش DNA انجام می‌گیرد. در سالهای ابتدایی شهدا را از روی صورت و عکس ها شناسایی می‌کردند و تحویل خانواده ها می دادند. آنها که قابل شناسایی نبودند بنا به فتوای رهبری به عنوان شهید گمنام به خاک سپرده می شدند.

علم ژنتیک در سالهای اول و دهه ۷۰ به گفته سردار باقرزاده تنها در اختیار آمریکا بود و هزینه هر تحقیق ۱۰۰۰ دلار می شد‌. سال ۸۱ با پشیتیانی سردار باقرزاده و کلاس های دکتر تولایی ژنتیک وارد ایران شد. در این سالها بانک خون و نمونه استخوانی تکمیل شده و خیلی از شهدا از این طریق شناسایی شده اند. شناسایی‌ استخوانی که بیش از ۳۰ سال زیر خاک با دمای ۶۰ درجه بوده با شناسایی بافت نرم ساده تفاوت دارد و گاه تا سالها طول می‌کشد.

لذا طبق فتوای مقام معظم رهبری اگر از شناسایی شهدا عاجز بمانند اجازه ندارند شهدا را بعد از تفحص در معراج شهدا نگهداری کنند و باید آنها را سریعا به خاک بسپارند.

هر زمانی که دستگاه تطبیق, تطابق دو نمونه را اعلام کند بلافاصله و طی مراحل خاص و تشریفات خاصی به خانواده شهید اعلام می شود که شهید شما شناسایی شده و در نقطه ای معلوم تدفین شده است.

در سال‌های اخیر تدفین شهدای گمنام در داخل دانشگاه‌ها و دیگر مراکز مهم دولتی و عمومی در سراسر کشور انجام می‌شود.

چرا برخی از شهیدان به شهدای گمنام معروفند

لیست اسامی شهدای گمنام معروف

چرا برخی از شهیدان به شهدای گمنام معروفند؟

• شهید محسن فیض آبادی
• شهید مازیار منصوری
• شهید رضا همیز

حکایتی کوتاه از تفحص شهدا

نویدشاهد

نیمه شعبان سال 1369 بود. گفتیم امروز به یاد امام (عجل الله تعالی فرجه) می گردیم. اما فایده نداشت. خیلی جستجو کردیم. پیش خودم گفتم: «یا امام زمان! یعنی می شود بی نتیجه برگردیم.» در همین حین، 5-4 شقایق را دیدم که برخلاف شقایق ها که تک تک می رویند، آنها دسته ای روییده بودند. گفتم حالا که دست مان خالی است، شقایق ها را می چینم و برای بچه های می برم. شقایق ها را که کندم، دیدم روی پیشانی یک شهید روییده اند. او نخستین شهیدی بود که در تفحص پیدا کردیم، شهید «مهدی منتظر قائم».

آبی گوارا

در فکه کنار یکی از ارتفاعات، تعدادی شهید پیدا شدند که یکی از آنها حالت جالبی داشت. او در حالی روی زمین افتاده بود که دو دبه پلاستیکی 20 لیتری آب در دستان استخوانی اش بود. یکی از دبه ها ترکش خورده و سوراخ شده بود. ولی دبه دیگر، سالم و پر از آب بود. درِ دبّه را که باز کردیم، با وجود این که حدود 12 سال از شهادت این بسیجی سقا می گذشت، آب آن بسیار گوارا و خنک مانده بود.

دستخط پسرمه

پیکر یکی از شهدا به نام «احمدزاده» را که براساس شواهد دوستانش پیدا کرده بودیم، هیچ پلاک و مدرکی نداشت، تحویل خانواده اش دادیم. مادر او با دیدن چند تکه استخوان، مات و مبهوت، فقط می گفت: «این بچه من نیست!» حق هم داشت. او در همان لحظات، تکه پاره های لباس شهید را می جست که ناگهان چیزی توجه اش را جلب کرد. دستانش را میان استخوان ها برد و خودکار رنگ و رو رفته ای را در آورد. با گوشه چادر، بدنه خودکار را پاک کرد. سریع مغزی خودکار را درآورد و تکه کاغذی را که داخل بدنه آن لوله شده بود، خارج ساخت.

اشک در چشمانش حلقه زد. همه متعجب شده بودند که چه شده، دیدیم بر روی کاغذ لوله شده نوشته شده: «احمدزاده». مادر آن را بوسید و گفت: «این دست خط پسرم، این پیکر پسرمه، خودشه.»

عشقعلی

آخرین روز سال امام علی صلوات الله علیه بود. به دوستان گفتم امروز آقا به ما عیدی خواهد داد. در زیارت عاشورای آن هم متوسل شدیم به منظور عالم حضرت علی (صلوات الله علیه). همه بچه ها با اشکر و گریه، آقا را قسم دادند که این شهیدان به عشق او به شهادت رسیده اند، از امیرالمومنین (صلوات الله علیه) خواستیم تا شهید بیاییم. رفتیم پای کار. همه از نشاط خاصی برخوردار بودیم و مشغول کندوکار شدیم.

آن روز اولین شهیدی را که یافتیم، با مشخصات و هویت کامل پیدا شد. نام کوچک او «عشقعلی» بود.

چرا برخی از شهیدان به شهدای گمنام معروفند

بیشتر بدانید:

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%D9%87%DB%8C%D8%AF_%DA%AF%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%85

همچنین در سنگ هرات با عنوان مرگ، معاد و معنای زندگی بخوانید.